Tlenek węgla cichy zabójca
Gdy tylko za oknem spada temperatura staramy się zrobić wszystko, aby nie uciekało nam ciepło z naszych mieszkań. Uszczelniamy okna i drzwi i niejednokrotnie kratki wentylacyjne. Nieumiejętnie korzystając z urządzeń grzewczych narażamy swoje zdrowie lub życie. Używanie urządzeń grzewczych przy braku odpowiedniej wentylacji wiąże się z ogromnym ryzykiem zatrucia tlenkiem węgla.
Pamiętajmy, że zgodnie z art. 62 ustawy – Prawo budowlane, obiekty budowlane w tym budynki jednorodzinne, powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela kontroli okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego między innymi przewodów kominowych oraz instalacji gazowej. Niewykonanie obowiązku przez właściciela, stwarza przede wszystkim zagrożenie bezpieczeństwa dla użytkowników budynku, jest też zagrożone karą grzywny.
Głównym źródłem zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych, wentylacyjnych i dymowych. Tlenek węgla powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych, w tym paliw, które występuje przy niedostatku tlenu w otaczającej atmosferze. Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla jest gazem niewyczuwalnym zmysłami człowieka (bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku), blokuje dostęp tlenu do organizmu powodując przy długotrwałym narażeniu (w większych dawkach) śmierć przez uduszenie.
Przebieg zatrucia zależy od stężenia tlenku węgla we krwi i od czasu trwania narażenia na jego działanie. Zaczadzenie powoduje bóle i zawroty głowy, duszności, wymioty, przyspieszenie oddechu i czynności serca, w ciężkich zatruciach dochodzi do utraty przytomności, drgawek, śpiączki, porażenia oddechu.
W przypadku zatrucia tlenkiem węgla należy jak najszybciej wezwać służby ratownicze. Udzielając pomocy zapewnijmy dopływ świeżego czystego powietrza, w miarę możliwości wynieśmy osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, jeśli nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia osoby ratującej, w przypadku istnienia takiego zagrożenia pozostawmy przeprowadzenie akcji służbom ratowniczym.
Ryzyko zatrucia tlenkiem węgla można zminimalizować poprzez zainstalowanie w domu lub mieszkaniu czujnika czadu. Podstawową funkcją takiej czujki jest wykrywanie czadu i generowanie sygnałów alarmowych w sytuacji wykrycia jego nadmiernego stężenia w powietrzu. Podnosi ona poziom bezpieczeństwa w pomieszczeniach, zmniejsza ryzyko zaczadzenia oraz pozwala na szybką reakcję w sytuacji zagrożenia życia.
Pamiętajmy, dbając o własne bezpieczeństwo wskazane jest:
1. Przeprowadzać regularne wietrzenie pomieszczenia w którym korzystamy z pieca gazowego, kuchenki gazowej lub węglowej bądź z jakiegokolwiek innego źródła ognia,
2. Nie zasłaniać kratek wentylacyjnych i otworów nawiewnych,
3. Dbać o drożność przewodów spalinowych i wentylacyjnych,
4. Nie należy podłączać urządzeń grzewczych do przewodów kominowych bez wcześniejszej zgody kominiarza,
5. Systematycznie czyścić i sprawdzać szczelność przewodów kominowych i wentylacyjnych,
6. Używać sprawne technicznie urządzenia, (kuchenki, junkersy itp.) i kontrolować ich stan techniczny,
7. Po wymianie okien na plastikowe należy sprawdzać sprawność działania wentylacji, a w przypadku jej braku założyć nawiewniki.
8. Systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do otworu, bądź kratki wentylacyjnej (kartkę ma wciągać do komina bądź przewodu wentylacyjnego),
9. Nie możemy bagatelizować objawów duszności, bólów i zawrotów głowy, nudności, wymiotów, oszołomienia, osłabienia, przyspieszenia czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegamy zatruciu czadem; gaz ten jest dla nas niewyczuwalny, bezbarwny, a jednocześnie bardzo toksyczny, w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie, w którym się znajdujemy i zasięgnąć porady lekarskiej.